Τα δικά μας Golden Boys

Εφημερίδες, περιοδικά, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις ασχολούνται κατά περιόδους με τις αδικίες που γίνονται σε βάρος των μικροκαταθετών των τραπεζών.


Για να ασχοληθούμε με τα του οίκου μας, οι μεγαλομέτοχοι, που είναι και διοικητικά μέλη, απολαμβάνουν πάσης φύσεως οφέλη, όπως π.χ. πιστωτικές κάρτες, προσωπικές ιδιωτικές ασφαλίσεις, δάνεια, ποσοστά θυγατρικών εταιρειών όπως της Probank Leasing, μισθούς υπέρογκους (παράλογους για το μέγεθος της δικής μας μικρής τράπεζας). Να αναφέρω ως παράδειγμα, τον Πρόεδρο μας, που έδωσε στον ευατό του, μέσω της γνωστής παρέας του, σχεδόν μισό εκατομμύριο ευρώ τον χρόνο και ένα εκατομμύριο μετοχές περίπου από τα stock options;

Και πόσα έχει πάρει ακόμα από τα 5,5 εκατομμύρια μετοχές περίπου που αναγκάστηκαν να πουλήσουν για να γλιτώσουν από την αδηφάγο απληστία τους, οι μέτοχοι Σαρίδης, Χανδρινός, Μπιθαράς και άλλοι;

Φαίνεται ότι προωθούν τα προσωπικά τους συμφέροντα και τις παρέας τους, αδιαφορώντας για τους υπόλοιπους μετόχους, και όλα αυτά επειδή υπάρχει αδιαφάνεια, πλεονεξία, απληστία, και ατιμωρησία, όπως αναφέρουν έγκυροι οικονομικοί αναλυτές και όχι μόνο, στον έντυπο και ηλεκτρονικό τύπο.

Έτσι θα πουλήσουμε καταναλωτική πίστη?

Επιστρέφω στην περίπτωση των δυο μετόχων. Είναι αλήθεια ότι οι δυο μέτοχοι διαφώνησαν και πούλησαν τις μετοχές τους γιατί έχασαν την εμπιστοσύνη τους από τις πρώτες μέρες λειτουργίας της τραπέζης, στην διοίκηση;


Για ποιον λόγο όμως έχασαν την εμπιστοσύνη τους; Μήπως γιατί στον μεγαλομέτοχο και αντιπρόεδρο Μαρίνο Παράβαλο ανατέθηκε εργολαβικά από το Δ.Σ., η κατασκευή των καταστημάτων της τράπεζας, με υπέρογκο εργολαβικό ποσοστό?


Και πριν με πείτε κακεντρεχή, σας παραπέμπω στην έκτακτη γενική συνέλευση που αποδείχθηκε ότι ο μέτοχος Σαρίδης είχε δίκιο στην καταγγελία του.


Έτσι θα πουλήσουμε πίστη; Όταν δεν μας εμπιστεύονται ούτε οι ίδιοι οι μέτοχοι μας, ιδιαίτερα αυτές τις δύσκολες μέρες για το τραπεζικό σύστημα;

Η Εμπιστοσύνη πήγε περίπατο

Ποιος καταχράστηκε την εμπιστοσύνη των Χανδρινού και Σαρίδη? Γιατί? Και τι έγιναν οι μετοχές που πούλησαν οι δυο αυτοί μέτοχοι?

To 5%

Σύμφωνα με το καταστατικό ο κάθε μέτοχος μπορεί να έχει ποσοστό μέχρι 5%. Υπάρχει κανείς μέσα στην τράπεζα μας που υπερβαίνει αυτό το ποσοστό? Αν ναι, ποιος? Και πως το απέκτησε?

Υπενθύμιση

Διαβάσαμε, πριν μερικούς μήνες, δημοσιεύσεις στον τύπο που αναφέρουν διάφορα ‘μυστήρια’ πράγματα που έχουν να κάνουν με την τράπεζα μας.

Για παράδειγμα, διέρευσαν έγγραφα στις Γενικές Συνελεύσεις, από κάποιους μικρομετόχους που κάνουν αναφορά σε ατασθαλίες που έγιναν στην Leasing. Ανάμεσα στα έγγραφα, βρήκα και κάποια ερωτήματα αρκετά ενδιαφέροντα, και ενώ περίμενα κάποια απάντηση σε αυτά τα ερωτήματα... δεν είδα φως.

Τι γίνεται?

Περί Golden Boys

Καθημερινά ζούμε το κλίμα των Golden Boys. Διαβάζουμε ότι σε Αμερική και Αγγλία (ακούμε και στην Ελλάδα), ότι κάποια Golden Boys θα μειώσουν τους μισθούς τους κατά 70% και θα καταργηθούν και τα stock options. Μπορεί να ψηφίζονται από τις Γενικές Συνελεύσεις, όπως και οι μισθοί τους, με τους γνωστούς τρόπους, αλλά είναι ανήθικο.

Θα επιμείνω...

Ότι δηλώνεται ή φαίνεται ως νόμιμο, δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό

Μια πρώτη εισαγωγή...

Το παρών blog αποτελεί μια προσωπική προσπάθεια δημοσίευσης γεγονότων που αποσκοπεί στην δημιουργία καναλιού πολύπλευρης πληροφόρησης, που ενδιαφέρει τους μικρομετόχους της τράπεζας PROBANK, σαν και εμένα, και άλλους.

Πριν αναγνώσετε την αλληλογραφία που κατάφερα να συγκεντρώσω και θα σας παραθέσω, και αφορά την σχέση των μικρομετόχων με την διοίκηση, θα σας αναφέρω κάποιες προσωπικές εκτιμήσεις μου.

Είναι χρήσιμο να διευκρινηστεί ότι ένα σημαντικό μέρος των ατόμων που δραστηριοποιούνται στις τράπεζες, είναι μικρομέτοχοι που τοποθετούν τις αποταμιεύσεις τους έχοντας μεσοπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη προοπτική. Στην χώρα μας πολλά άτομα, με μεσαίο ή χαμηλό εισόδημα, πίστεψαν στο μέλλον των Ελληνικών τραπεζών και τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους σε μετοχές. Οι αποταμιεύσεις αυτές αποτέλεσαν πολύτιμη πηγή άντλησης κεφαλαίων για τις τράπεζες και συνετέλεσαν σημαντικά στην ανάπτυξη και κερδοφορία τους.

Ένα σοβαρό θέμα που συνδέεται με την λειτουργία των τραπεζών είναι η, σε πολλές περιπτώσεις, δημιουργία συγκρουσιακών σχέσεων μεταξύ των Διοικούντων και των μικρομετόχων. Οι κίνδυνοι που δημιουργούνται, αφορούν κυρίως τους μικρομετόχους, καθώς οι μεγαλομέτοχοι έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν την διοίκηση και συνήθως μετέχουν σε αυτήν. Με τον τρόπο που λειτουργούν οι πολυμετοχικές τράπεζες, όπως η δική μου τράπεζα (βλ. PROBANK), οι μικρομέτοχοι δεν έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν επιρροή, στην λήψη των αποφάσεων της τράπεζας, στην οποία έχουν επενδύσει τα συνήθως πενιχρά και με κόπο αποκτηθέντα κεφάλαια τους και επαφίενται στην κρίση και στο αίσθημα ευθύνης των εταιρικών διοικήσεων. Θεωρητικά οι μέτοχοι ασκούν τα δικαιώματα τους στις Γενικές Συνελεύσεις, όπου και μπορούν να καταψηφίσουν την επανεκλογή των διοικούντων, αν κρίνουν ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες τους. Όσοι όμως παρευρίσκονται στις Συνελεύσεις αυτές, είναι εύκολο να διαπιστώσουν ότι οι απλοί μέτοχοι δεν έχουν καμία δύναμη.

Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει προετοιμαστεί ένα σκηνικό, για την εκφώνηση ύμνων προς την διοίκηση, για την αποθάρυνση ή την εξουδετέρωση φωνών διαμαρτυρίας, που ενίοτε συνοδεύονται από απειλές (όπως θα διαπιστώσετε στις επιστολές που θα αναρτήσω), ενώ σε άλλες περιπτώσεις, ακόμα και όταν ακουσθούν έντονες διαμαρτυρίες, έχει συγκεντρωθεί η απαιτούμενη ανέλεγκτη πλειοψηφία, ώστε να μην υπάρξουν συνέπειες για την διοίκηση.

Για τους λόγους αυτούς, πολλοί μικρομέτοχοι σιωπούν και, όταν η αγανάκτηση τους ξεπεράσει κάποια όρια, πωλούν τις μετοχές τους, όπως συνέβη στην δική μου τράπεζα, με την πώληση περίπου 5,5 εκ. Μετοχών (στο οποίο θα αναφερθώ πολύ σύντομα), που φαίνεται ότι αποκτήθηκαν από κάποια μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τους υποστηρικτές (τους οποίους θα χαρακτήριζα "παλαμακιστές") του. Όλα αυτά, χωρίς να απαντώνται κρίσιμα ερωτήματα λειτουργίας και ηθικής, όπως π.χ. διάφορα καίρια ερωτήματα που τους έχουν υποβληθεί και παραμένουν αναπάντητα τα τελευταία 3 χρόνια (σύντομα θα σας παραθέσω τις ανάλογες επιστολές που κατάφερα με κόπο να αποκτήσω).

Από τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέλη στο Διοικητικό Συμβούλιο, όπως δεν υπάρχουν και ανεξάρτητοι εσωτερικοί ελεγκτές, πλην βεβαίως των εντύπων που έτσι τους χαρακτηρίζουν, καθώς επίσης δεν υπάρχουν άμεμπτοι και ανεξάρτητοι ορκωτοί λογιστές.

Τελειώνοντας, δηλώνω ως πεποίθηση πως...

Ότι δηλώνεται ή φαίνεται ως νόμιμο, δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό.

Είναι καιρός λοιπόν να δραστηριοποιηθούν οι αδρανείς και αδιάφοροι μέτοχοι, που άφησαν μέχρι τώρα την διοίκηση να εκμεταλεύεται την αδιαφορία/αδράνεια αυτή, προς όφελος της και της 'αυλής' της