Το παρών blog αποτελεί μια προσωπική προσπάθεια δημοσίευσης γεγονότων που αποσκοπεί στην δημιουργία καναλιού πολύπλευρης πληροφόρησης, που ενδιαφέρει τους μικρομετόχους της τράπεζας PROBANK, σαν και εμένα, και άλλους.
Πριν αναγνώσετε την αλληλογραφία που κατάφερα να συγκεντρώσω και θα σας παραθέσω, και αφορά την σχέση των μικρομετόχων με την διοίκηση, θα σας αναφέρω κάποιες προσωπικές εκτιμήσεις μου.
Είναι χρήσιμο να διευκρινηστεί ότι ένα σημαντικό μέρος των ατόμων που δραστηριοποιούνται στις τράπεζες, είναι μικρομέτοχοι που τοποθετούν τις αποταμιεύσεις τους έχοντας μεσοπρόθεσμη ή μακροπρόθεσμη προοπτική. Στην χώρα μας πολλά άτομα, με μεσαίο ή χαμηλό εισόδημα, πίστεψαν στο μέλλον των Ελληνικών τραπεζών και τοποθέτησαν τις αποταμιεύσεις τους σε μετοχές. Οι αποταμιεύσεις αυτές αποτέλεσαν πολύτιμη πηγή άντλησης κεφαλαίων για τις τράπεζες και συνετέλεσαν σημαντικά στην ανάπτυξη και κερδοφορία τους.
Ένα σοβαρό θέμα που συνδέεται με την λειτουργία των τραπεζών είναι η, σε πολλές περιπτώσεις, δημιουργία συγκρουσιακών σχέσεων μεταξύ των Διοικούντων και των μικρομετόχων. Οι κίνδυνοι που δημιουργούνται, αφορούν κυρίως τους μικρομετόχους, καθώς οι μεγαλομέτοχοι έχουν την δυνατότητα να ελέγχουν την διοίκηση και συνήθως μετέχουν σε αυτήν. Με τον τρόπο που λειτουργούν οι πολυμετοχικές τράπεζες, όπως η δική μου τράπεζα (βλ. PROBANK), οι μικρομέτοχοι δεν έχουν την δυνατότητα να ασκήσουν επιρροή, στην λήψη των αποφάσεων της τράπεζας, στην οποία έχουν επενδύσει τα συνήθως πενιχρά και με κόπο αποκτηθέντα κεφάλαια τους και επαφίενται στην κρίση και στο αίσθημα ευθύνης των εταιρικών διοικήσεων. Θεωρητικά οι μέτοχοι ασκούν τα δικαιώματα τους στις Γενικές Συνελεύσεις, όπου και μπορούν να καταψηφίσουν την επανεκλογή των διοικούντων, αν κρίνουν ότι δεν ανταποκρίνονται στις προσδοκίες τους. Όσοι όμως παρευρίσκονται στις Συνελεύσεις αυτές, είναι εύκολο να διαπιστώσουν ότι οι απλοί μέτοχοι δεν έχουν καμία δύναμη.
Σε ορισμένες περιπτώσεις έχει προετοιμαστεί ένα σκηνικό, για την εκφώνηση ύμνων προς την διοίκηση, για την αποθάρυνση ή την εξουδετέρωση φωνών διαμαρτυρίας, που ενίοτε συνοδεύονται από απειλές (όπως θα διαπιστώσετε στις επιστολές που θα αναρτήσω), ενώ σε άλλες περιπτώσεις, ακόμα και όταν ακουσθούν έντονες διαμαρτυρίες, έχει συγκεντρωθεί η απαιτούμενη ανέλεγκτη πλειοψηφία, ώστε να μην υπάρξουν συνέπειες για την διοίκηση.
Για τους λόγους αυτούς, πολλοί μικρομέτοχοι σιωπούν και, όταν η αγανάκτηση τους ξεπεράσει κάποια όρια, πωλούν τις μετοχές τους, όπως συνέβη στην δική μου τράπεζα, με την πώληση περίπου 5,5 εκ. Μετοχών (στο οποίο θα αναφερθώ πολύ σύντομα), που φαίνεται ότι αποκτήθηκαν από κάποια μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου και τους υποστηρικτές (τους οποίους θα χαρακτήριζα "παλαμακιστές") του. Όλα αυτά, χωρίς να απαντώνται κρίσιμα ερωτήματα λειτουργίας και ηθικής, όπως π.χ. διάφορα καίρια ερωτήματα που τους έχουν υποβληθεί και παραμένουν αναπάντητα τα τελευταία 3 χρόνια (σύντομα θα σας παραθέσω τις ανάλογες επιστολές που κατάφερα με κόπο να αποκτήσω).
Από τα παραπάνω διαπιστώνεται ότι όλα αυτά συμβαίνουν επειδή δεν υπάρχουν ανεξάρτητα μέλη στο Διοικητικό Συμβούλιο, όπως δεν υπάρχουν και ανεξάρτητοι εσωτερικοί ελεγκτές, πλην βεβαίως των εντύπων που έτσι τους χαρακτηρίζουν, καθώς επίσης δεν υπάρχουν άμεμπτοι και ανεξάρτητοι ορκωτοί λογιστές.
Τελειώνοντας, δηλώνω ως πεποίθηση πως...
Ότι δηλώνεται ή φαίνεται ως νόμιμο, δεν σημαίνει ότι είναι και ηθικό.
Είναι καιρός λοιπόν να δραστηριοποιηθούν οι αδρανείς και αδιάφοροι μέτοχοι, που άφησαν μέχρι τώρα την διοίκηση να εκμεταλεύεται την αδιαφορία/αδράνεια αυτή, προς όφελος της και της 'αυλής' της
